Laatste weekje..
Door: Dionne
Blijf op de hoogte en volg Dionne
02 Mei 2011 | Zuid-Afrika, Viljoenskroon
Hallo allemaal,
Dit is alweer mijn laatste verslag over mijn laatste week op de hospice en laatste paar dagen in Zuid-Afrika.
Afgelopen woensdag hadden we een dag vrij gehad in verband met Freedom Day. Faure kwam ons om 9.00uur ophalen. We zijn naar de boerderij van oom Lucas geweest. Na 20 minuten op een zandpad gereden te hebben zagen we een enorm groot huis, het leek net een vakantieresort! En daar stonden de zeven quads al klaar. Het quad rijden was heel gaaf om te doen! Toen kwamen de jongens, die daar wonen, op het idee om ons in een band te laten zitten terwijl de quad ons vooruit trok. Erg leuk idee, maar de modder zat tot in m’n onderbroek, haha! Terug aangekomen werd ik met ijskoud water afgespoeld, daarna mocht ik pas gaan douchen. Schone kleding had ik wel meegenomen, maar geen schoon ondergoed. Dus daar zat ik, voor de eerste keer bij die mensen zonder ondergoed bij hun in de tuin; aangenaam kennis te maken!
En toen was het alweer vrijdag; mijn laatste werkdag op de hospice was aangebroken. Ik zag er best tegenop, want afscheid nemen is nooit leuk!
In een van mijn vorige verslagen heb ik jullie verteld over het nieuwe kindje, Thabo van vier maanden, met een hele zieke moeder. Die ochtend kregen we te horen dat de moeder van Thabo is overleden. Ze was pas 19 jaar, leed aan HIV en kanker. Leah, de verpleegkundige, vertelde dat ze zich nooit wilde laten behandelen.
Die dag ben ik alle groepen langs geweest om te trakteren en iedereen te bedanken voor de geweldige tijd die ik hier heb gehad! Ook heb ik iedereen de groepsfoto gegeven; zij waren erg blij en dankbaar.
Bij Grade R heb ik een tekening gekregen met de tekst: “We as Hospice learners, we thank you for all, what you have done for us.”. Ook kreeg ik een foto van kinderen die allemaal al op school zitten als bedankje dat ik zo m’n best heb gedaan en dat dankzij ‘ons’ de kinderen ook naar school kunnen. Alle kinderen riepen in koor: “Thank you!” “We all love you!” “We will always remember you!”.
In de middag was er een pakket binnen gekomen vanuit NL. Hierin zaten zelfgebreide warme truien, broekjes, shirtjes etc. voor de kinderen. De kinderen waren enorm blij met hun nieuwe kleding aangezien de winter er aan komt.
Al met al was het best een heftig en emotioneel dagje! Aan de geweldige tijd die ik hier heb gehad, met ook veel heftige momenten, heb ik er toch iets moois aan overgehouden namelijk m’n adoptiekindje Dineo! En nee hoor, ik neem haar niet mee naar huis. Maandelijks zal ik haar verzorgen door geld te geven, kleding te sturen etc.
In de avond hebben we Lynette meegeholpen met het inrichten van een zaal in verband met een bruiloft. Daarna zijn er wat mensen langsgekomen om te kuieren (kletsen). Om 22.00 uur werden Danique, Eefje en ik opgehaald om jakhalzen te gaan schieten. Het was ijskoud, dus helemaal ingepakt stonden we achterop het bakkie opzoek naar jakhalzen.
Zaterdagmiddag werden we opgehaald door Abri en Faure, want we gingen naar Jaco zijn boerderij toe om te schieten. Van 80 meter afstand stond een vat, waarop cirkels stonden getekend. En ja .. ik had gewonnen! Na het schieten hebben we met zijn allen gegeten. Daarna gingen we weer snel terug naar de B&B, aangezien we nog maar een klein uurtje hadden om ons klaar te maken voor een avondje ‘stappen’.
Om 20.30 werden we door een hele groep opgehaald en gingen we op weg naar Klerksdorp. Aangekomen om 22.00 uur zag ik een grote schuur/tent staan. Er stonden tafels en stoelen aan de zijkant en in het midden was de dansvloer. Mensen namen hun eigen drinken en chips mee. En voor maar 24 Rand (€2,40) had je al twee Smirnoff Ice! Qua muziek werd er van alles door elkaar heen gedraaid. Zo waren de mensen aan het stijldansen, de andere keer ging iedereen weer helemaal los. Het was een zeer bijzondere avond, maar het traditionele ‘stappen’ van Zuid-Afrika heb ik dan mooi toch maar een keer meegemaakt.
Zondagochtend zijn we weer naar de halleluja-kerk geweest. Deze dienst duurde korter dan een normale dienst, in verband met een bruiloft die na de dienst zou zijn. Dus vandaag zou men alleen maar gaan bidden naar God. Al gauw stond iedereen weer te zingen en te dansen. Een oude vrouw kwam naar me toe gelopen. Zij vertelde dat zij normaal altijd zit in de kerk, omdat zij last heeft van haar been. Iedereen heeft voor haar gebeden en nu had zij geen last meer. De hele dienst heeft zij geen minuut gezeten en alleen maar staan swingen op de muziek!
De mensen waren erg vriendelijk en nadat de dienst klaar was kwamen er ook veel mensen me een knuffel geven.
’s Avonds zijn we wezen uit eten in Potchefstroom, vanwege de verjaardag van Eefje en mijn afscheid.
Vandaag is echt mijn laatste dag. Het is Workersday, wat een dagje vrij betekent. Geen hospice dus vandaag, dus ga ik zo maar beginnen met mijn koffer weer in te pakken. Gister heb ik alle kleren al uitgezocht die ik niet meer hoef te hebben. Heel mijn bed lag vol spullen. Aan Annie, de huishoudster, heb ik dit allemaal gegeven. Ze kon het niet geloven en stond met tranen in haar ogen op mijn kamer.
Vanavond zal ik om 19.00 uur opgehaald worden door Werner en Abri, die mij naar het vliegveld in Johannesburg zullen brengen. Om 23.20 uur vlieg ik en morgen zal ik om 10.30 uur weer landen op Schiphol.
Ik wil alle ‘sponsors’, met name mijn hoofdsponsor de familie Sanders van Sterrebosch, maar ook het personeel en alle andere mensen die iets bijgedragen hebben enorm bedanken! Het grote bedrag is ten goede gekomen aan alle kinderen van de hospice. Het enthousiasme van de kinderen, maar ook zeker van het personeel van de hospice, zegt meer dan genoeg over wat ik en jullie hebben kunnen betekenen voor hen.
Dus namens mij, de kinderen en al het personeel van de hospice; Baie Dankie!
Dit is alweer mijn laatste verslag over mijn laatste week op de hospice en laatste paar dagen in Zuid-Afrika.
Afgelopen woensdag hadden we een dag vrij gehad in verband met Freedom Day. Faure kwam ons om 9.00uur ophalen. We zijn naar de boerderij van oom Lucas geweest. Na 20 minuten op een zandpad gereden te hebben zagen we een enorm groot huis, het leek net een vakantieresort! En daar stonden de zeven quads al klaar. Het quad rijden was heel gaaf om te doen! Toen kwamen de jongens, die daar wonen, op het idee om ons in een band te laten zitten terwijl de quad ons vooruit trok. Erg leuk idee, maar de modder zat tot in m’n onderbroek, haha! Terug aangekomen werd ik met ijskoud water afgespoeld, daarna mocht ik pas gaan douchen. Schone kleding had ik wel meegenomen, maar geen schoon ondergoed. Dus daar zat ik, voor de eerste keer bij die mensen zonder ondergoed bij hun in de tuin; aangenaam kennis te maken!
En toen was het alweer vrijdag; mijn laatste werkdag op de hospice was aangebroken. Ik zag er best tegenop, want afscheid nemen is nooit leuk!
In een van mijn vorige verslagen heb ik jullie verteld over het nieuwe kindje, Thabo van vier maanden, met een hele zieke moeder. Die ochtend kregen we te horen dat de moeder van Thabo is overleden. Ze was pas 19 jaar, leed aan HIV en kanker. Leah, de verpleegkundige, vertelde dat ze zich nooit wilde laten behandelen.
Die dag ben ik alle groepen langs geweest om te trakteren en iedereen te bedanken voor de geweldige tijd die ik hier heb gehad! Ook heb ik iedereen de groepsfoto gegeven; zij waren erg blij en dankbaar.
Bij Grade R heb ik een tekening gekregen met de tekst: “We as Hospice learners, we thank you for all, what you have done for us.”. Ook kreeg ik een foto van kinderen die allemaal al op school zitten als bedankje dat ik zo m’n best heb gedaan en dat dankzij ‘ons’ de kinderen ook naar school kunnen. Alle kinderen riepen in koor: “Thank you!” “We all love you!” “We will always remember you!”.
In de middag was er een pakket binnen gekomen vanuit NL. Hierin zaten zelfgebreide warme truien, broekjes, shirtjes etc. voor de kinderen. De kinderen waren enorm blij met hun nieuwe kleding aangezien de winter er aan komt.
Al met al was het best een heftig en emotioneel dagje! Aan de geweldige tijd die ik hier heb gehad, met ook veel heftige momenten, heb ik er toch iets moois aan overgehouden namelijk m’n adoptiekindje Dineo! En nee hoor, ik neem haar niet mee naar huis. Maandelijks zal ik haar verzorgen door geld te geven, kleding te sturen etc.
In de avond hebben we Lynette meegeholpen met het inrichten van een zaal in verband met een bruiloft. Daarna zijn er wat mensen langsgekomen om te kuieren (kletsen). Om 22.00 uur werden Danique, Eefje en ik opgehaald om jakhalzen te gaan schieten. Het was ijskoud, dus helemaal ingepakt stonden we achterop het bakkie opzoek naar jakhalzen.
Zaterdagmiddag werden we opgehaald door Abri en Faure, want we gingen naar Jaco zijn boerderij toe om te schieten. Van 80 meter afstand stond een vat, waarop cirkels stonden getekend. En ja .. ik had gewonnen! Na het schieten hebben we met zijn allen gegeten. Daarna gingen we weer snel terug naar de B&B, aangezien we nog maar een klein uurtje hadden om ons klaar te maken voor een avondje ‘stappen’.
Om 20.30 werden we door een hele groep opgehaald en gingen we op weg naar Klerksdorp. Aangekomen om 22.00 uur zag ik een grote schuur/tent staan. Er stonden tafels en stoelen aan de zijkant en in het midden was de dansvloer. Mensen namen hun eigen drinken en chips mee. En voor maar 24 Rand (€2,40) had je al twee Smirnoff Ice! Qua muziek werd er van alles door elkaar heen gedraaid. Zo waren de mensen aan het stijldansen, de andere keer ging iedereen weer helemaal los. Het was een zeer bijzondere avond, maar het traditionele ‘stappen’ van Zuid-Afrika heb ik dan mooi toch maar een keer meegemaakt.
Zondagochtend zijn we weer naar de halleluja-kerk geweest. Deze dienst duurde korter dan een normale dienst, in verband met een bruiloft die na de dienst zou zijn. Dus vandaag zou men alleen maar gaan bidden naar God. Al gauw stond iedereen weer te zingen en te dansen. Een oude vrouw kwam naar me toe gelopen. Zij vertelde dat zij normaal altijd zit in de kerk, omdat zij last heeft van haar been. Iedereen heeft voor haar gebeden en nu had zij geen last meer. De hele dienst heeft zij geen minuut gezeten en alleen maar staan swingen op de muziek!
De mensen waren erg vriendelijk en nadat de dienst klaar was kwamen er ook veel mensen me een knuffel geven.
’s Avonds zijn we wezen uit eten in Potchefstroom, vanwege de verjaardag van Eefje en mijn afscheid.
Vandaag is echt mijn laatste dag. Het is Workersday, wat een dagje vrij betekent. Geen hospice dus vandaag, dus ga ik zo maar beginnen met mijn koffer weer in te pakken. Gister heb ik alle kleren al uitgezocht die ik niet meer hoef te hebben. Heel mijn bed lag vol spullen. Aan Annie, de huishoudster, heb ik dit allemaal gegeven. Ze kon het niet geloven en stond met tranen in haar ogen op mijn kamer.
Vanavond zal ik om 19.00 uur opgehaald worden door Werner en Abri, die mij naar het vliegveld in Johannesburg zullen brengen. Om 23.20 uur vlieg ik en morgen zal ik om 10.30 uur weer landen op Schiphol.
Ik wil alle ‘sponsors’, met name mijn hoofdsponsor de familie Sanders van Sterrebosch, maar ook het personeel en alle andere mensen die iets bijgedragen hebben enorm bedanken! Het grote bedrag is ten goede gekomen aan alle kinderen van de hospice. Het enthousiasme van de kinderen, maar ook zeker van het personeel van de hospice, zegt meer dan genoeg over wat ik en jullie hebben kunnen betekenen voor hen.
Dus namens mij, de kinderen en al het personeel van de hospice; Baie Dankie!
-
02 Mei 2011 - 07:55
Luc En Fem:
Mooi laatste stuk schat!
je hebt het daar super goed gedaan! en inderdaad, niet alleen voor de kindertjes, maar ook voor de begeleidsters en de moeders. Super!
Geniet van je laatste dag daar! we zien je morgen!
xx -
02 Mei 2011 - 08:10
Mama:
Ik ben heeeeel erg trots op je!
Ik zie je morgenvroeg op Schiphol, zit nou al te janken. Dikke kus, mama -
02 Mei 2011 - 08:54
Papa:
ben trots op je op wat je gedaan hebt daar en wat je voor de kinderen hebt betekend. Deze ervaringen nemen ze je niet meer af en je zult er vast wel vaak aan terug denken.
Koffer inpakken zal nu wel niet zo'n probleem zijn als je een hoop kleren daar laat en zo blijf je ook netjes onder het gewicht (wat vaak een probleem is).
Van de naam van jouw adoptiekindje kun je ook bijna jouw naam maken, scheelt maar 1 letter. Toeval?
Probeer vannacht wat te slapen in het vliegtuig en we zien je morgenochtend op Schiphol.
Goede terugreis, papa xxx -
02 Mei 2011 - 11:50
Anja:
Nou meisje weer een mooi verhaaltje. Je bent weer een hele mooie ervaring rijker. Wij wensen je een hele goede terugreis en hopen je snel te zien en je ervaringen te horen.
Liefs André en Anja -
19 Oktober 2011 - 14:50
Lia:
Hoi Dionne,
Mooie foto's heb je van je tijd in Z-A!
South African Tourism, het verkeersbureau voor Zuid-Afrika in Nederland, lanceert een community platform, waar Zuid-Afrikaanse locals en Nederlanders met elkaar in contact kunnen komen, inspiratie opdoen, maar ook nuttige tips & tricks over het land kunnen horen én zien! Misschien kun je iets over je werk daar vertellen en hoe je daar terecht bent gekomen. Het wordt een real time interactieve reisgids, gemaakt door locals en door reizigers die al in Zuid-Afrika zijn geweest.
Op 25 oktober 2011 lanceert South African Tourism een grote campagne om de community bekend te maken. Wij geven jou exclusieve toegang om vanaf vandaag 19 oktober 2011 lid te worden van de bètaversie van de community op www.mijnzuidafrika.nl. Je kunt je Zuid-Afrika content (je blog, maar ook filmpjes, en foto’s) toevoegen aan de community, maar we zijn ook benieuwd naar jouw mening over de community dus stuur vooral je feedback naar information@southafrica.net.
Laat zien hoe geweldig Zuid-Afrika is! Alvast bedankt voor je enthousiasme en moeite!
Groeten,
Namens het South African Tourism Team,
Lia
South African Tourism
Jozef Israëlskade 48 A
1072 SB Amsterdam
information@southafrica.net
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
